همیشه این سوال وجود داشته که آیا برای نوشتن محتوا استانداردی برای حداقل و حداکثر تعداد کلمات وجود داره؟
برای پاسخ دادن به این سوال اول باید به سوالات دیگهای جواب داد:
۱-چه نوع متنی مینویسید؟
۲-مخاطب متن کیه؟
۳-کجا منتشر میشه؟
به طور خلاصه، اگر متن شما علمی و تخصصی باشه، باید تا جایی که منظور و هدفتون بهطور کامل مشخص بشه، متن رو ادامه بدید. اما اگر دارید مطلب آموزشی یا مطالب سرگرمکننده مینویسید، خیلی خودتون رو برای رسوندن متن به ۱۰۰۰ کلمه تو دردسر نندازید.
قدیما خانمهای خونهدار از یک روز قبل برای نهار برنامهریزی میکردن. مثلا اگر میخواستن قرمهسبزی درست کنن، شب لوبیا رو خیس میکردند و فردا صبح اول وقت میرفتن سبزی میخریدن.
قرمهسبزی رو هم اوایل صبح بار میذاشتن تا وقتی اهل خانواده برای نهار دور هم جمع میشن، کاملا جاافتاده باشه.
اما کمکم زندگیها مدرن شد. با ورود زودپز، دیگه کسی نگران مهمون سرزده نبود و میشد در عرض چند ساعت غذاهای سنتی ایرانی رو درست کرد. زندگی مدرنتر هم شد و آدمها ترجیح دادن گهگاه برن بیرون و بجای اینکه وقتشون رو تو آشپزخونه تلف کنن، تو خیابون دنبال فست فود و غذای آماده باشن.
داستان محتوا هم مثل سرگذشت قرمه سبزیه
قدیمها برای اینکه اصالت و اعتبار یک متن رو بسنجن، به تعداد کلمات و لغات قلبمه سلمبه اون نگاه میکردند. اگر کسی ۵ هزار کلمه درباره یه مطلب تخصصی مینوشت، انگار کلکچال رو فتح کرده بود. اما کم کم موبایلها و شبکههای اجتماعی وارد گود شدند و آدمها دیگه حوصله نداشتن متنهای طولانی بخونن…
امروز آدمها میخوان در کمترین زمان به اصل مطلب برسن و کسی حوصله خوندن مقدمههای طولانی در مورد تاریخچه قرمهسبزی رو نداره.
پس ما هم بریم سر اصل مطلب!
از اونجایی که ما ایرونیها کمتر حرف همدیگه رو جدی میگیریم و برای اثبات حرفمون باید سند و روایت از اقصی بلاد خارجه بیاریم، بد نیست نظر چند تا از فرنگیهایی که خاک محتوا خوردن رو هم بدونیم.
neil patel: پستهای طولانیتر اغلب در همه انواع محتوا کارکرد بهتری دارند
(انصافا اگه یه ایرانی این جمله بدیهی رو میگفت، درموردش چی فکر میکردید؟)
marcus sheridan: اگر قرار بود گوگل بین دو صفحه که کلیدواژههای یکسانی دارند، یکی رو انتخاب کنه، کدوم مورد رو انتخاب میکرد؟ اونی رو که کاربران در ۴۵ ثانیه میخونن یا اونی که کاربر ۴.۵ دقیقه مشغول خوندنشه؟
(فعلا باهاش موافقم اما آخر این متن باهاش مخالفت میکنیم. شما جواب رو میدونید؟)
jacob nielsen: میدونید مردم چطور تو اینترنت مطلب میخونن؟ هیچ طور!! اونها اصلا مطالب رو نمیخونن بلکه با چشم اون رو اسکن میکنن و بعضی کلمات و عبارتها رو توش میبینن.
(بدون درنظر گرفتن ملیت، با ایشون هم موافقم)
mark schaefer:….
(ایشون یه پاراگراف در تایید و تحسین محتوای کوتاه نوشته بودند و سایتهایی مثل پینترست رو مثال زد بودند که با چشم میشه همه چیز رو دید و بدون نیاز به فکر کردن زیاد، همه چیز قابل تشخیصه).
شخصا معتقدم در هر نوع محتوایی، اگر هدف و منظورمون رو سریع منتقل کنیم، مخاطب راضیتره. بنابراین به دو دلیل زیر میتونیم نارضایتی گوگل رو نادیده بگیریم:
۱-مخاطبی که سریعتر پیام رو میگیره، راضیتره و این رضایت میتونه دوباره اون رو برگردونه
۲-گوگل رتبه ما رو بالا میبره اما خرج زندگی ما رو که نمیده. اگر قراره محصول یا خدماتی بفروشیم، بهتره با استفاده از تکنیکهای کپیرایتینگ، کوتاه و مفید بنویسیم تا متنمون به فروش بهتر منجر بشه نه بیشتر شدن زمان حضور کاربر در سایت.
با این حال، جواب دادن به سه سوالی که اول متن پرسیدم، میتونه راهنمای خوبی برای تعیین طول محتوا باشه.
به طور کلی، کامل و مفید بودن متن و رضایت مخاطب مهمترین عامل برای نوشتن یه مطلبه. هیچ وقت برای خودتون استاندارد مشخصی تعریف نکنید که مجبور شید به خاطرش از متنتون کم کنید یا با نوشتن مقدمههایی مثل تاریخچه قرمهسبزی، تعداد کلمات مطلبتون رو به ۷۰۰ برسونید.
نکته آخر: همونطور که هیچ فستفودی جای قرمهسبزی رو نمیگیره و زندگی امروز ما رو مجبور کرده به سمت غذاهای سریع بریم، محتواهای کوتاه و سریع هم فقط برای راه افتادن کار و ارتباط سریع با مخاطبان کاربرد داره. پس اگر وقت کافی دارید، قرمه سبزی رو بار بذارید و تا میتونید متنتون رو پربار کنید.
اگر با خوندن این متن هوس قرمه سبزی کردید، میتونیداز لینک زیر (هیچ مبلغی بابت تبلیغش دریافت نشده) روش درست کردنش رو یاد بگیرید.
آموزش درست کردن قرمه سبزی
عمده فعالیت من در زمینه کپیرایتینگ، مشاوره بازاریابی و تبلیغات، تدوین برندبوک، بیزنس پلن و مارکتینگ پلن و همچنین مشاوره و راهاندازی فروشگاههای اینترنتی است.
«سونیک برندینگ» یا طراحی اصوات برند شامل «سونیک لوگو» ( لوگوی صوتی یا جینگل)، طراحی صداها و افکتهای اختصاصی نرمافزار و اپلیکیشن و همچنین ساخت موسیقی برند از دیگر فعالیتهای من است.
2 Comments
اقا بسیار استفاده کردم. موفق باشید
ممنونم. لطف دارید