فن تحریرکلام

صحبت کردن یک عمل ذاتی است که تک‌تک انسان‌ها آن را از کودکی می‌آموزند. شاید به همین دلیل Stephen Pinke زبان‌شناس برجسته همانند دانشمندان علومشناختی، سخن گفتن را یک امر غریزی می‌داند.

انسان این تمایل درونی را از کودکی بروز می‌دهد. نوزاد، با تقلید از والدین کلمات نامفهمومی به زبان می‌آورد و به تدریج یاد می‌گیرد کلمات را در قالب دستور زبان در کنار هم قرار دهد تا بتواند نیازها، احساسات و نگرانی‌های خود را بیان کند.

اما نوشتن با صحبت کردن کاملا متفاوت است. داروین می‌گوید:

انسان به‌طور غریزی تمایل به حرف زدن دارد، نوزاد در همان ماه‌های اولیه تولد سعی در صحبت کردن دارد در حالی‌که هیچ  تمایلی به انجام امور اکتسابی مانند آشپزی یا نوشتن ندارد.

 تقریبا همه می‌دانند نوشتن کار دشواری است، چون این کار یک عمل غریزی نیست و باید آن را یاد گرفت. شاید همین غیرطبیعی بودن فرآیند نوشتن باعث می‌شود که بعضی از متن‌ها مصنوعی و غیرمعمولی به نظر برسند.

راه‌حل این مشکل نوشتن با لحن گفتاری است؛ نوشتن شبیه حرف زدن.

ما در حین نوشتن، لحن خود را فراموش می‌کنیم، خیلی جدی می‌نشینیم و سعی می‌کنیم حرف‌های قلمبه سلمبه بنویسیم.

یکی از دلایل بروز مشکل این است که برخلاف حرف زدن، نوشته‌های ما  بیانگر شخصیت اجتماعی ما هستند و در آینده قابل تفسیر و انتقاد هستند. این ترس مانع می‌شود تا هر چه را که در ذهن داریم بنویسیم. مثلا آیا تابحال شده در متن‌ خود بنویسد:”ای بابا! یادم نمی‌آد چی می‌خواستم بگم!”

دلیل دیگر این است که در حین نوشتن برای دیگران، مخاطب را در حال تفسیر متن خود تصور می‌کنید، در حالی‌که او در آن لحظه وجود خارجی ندارد. شاید به همین دلیل است که جملاتی که ما در متن به‌کار می‌گیریم کاملا متفاوت با چیزی است که در واقعیت و با زبان ساده به مخاطب می‌گوییم.

نویسندگی با صدای بلند

 David Leonhardt ژورنالیست برنده جایزه پولیتزر و نویسنده بخش   The Upshot نیویورک‌‌ تایمز، در اولین سال‌های فعالیت خود، با مشکل طبیعی نوشتن مواجه شد.  او از یک فن نویسندگی کارآمد استفاده کرد و به‌جای نوشتن متن در Microsoft office word، نسخه چرک‌نویس متن خود را به زبان گفتاری در ایمیل یاهو می‌نوشت.

یکی از مهم‌ترین نتایج این روش، پیدا کردن لحن و سبک شخصی در نویسندگی است. بهتر است بعد از نوشتن، یک بار هم متن را با صدای بلند بخوانید تا مطمئن شوید جملات طبیعی نوشته شده است. (این مطلب جذاب را در مورد بلند خواندن متن از دست ندهید)

نوشتن امری اکتسابی است، اما فراموش نکنید که مخاطب در حال خواندن متن شماست و نه اساتید و نویسندگان محبوب شما. پس سعی کنید لحن شخصی خود را پیدا کنید و به همان شکل که حرف می‌زنید بنویسید.